 Celem mojej wyprawy jest zdobycie tytułu Śnieżnej Pantery i przejechanie na rowerze Karakorum Highway (KKH). W załączeniu chciałem podać garść szczegółowych informacji na temat temat celów oraz wszystkiego co się z nim wiąże. Zacznę od Pamiru.PAMIR: pasmo górskie położone w południowo-wschodniej Kirgizji, Tadżykistanie, Gornobadachszajskim Okręgu Autonomicznym, na granicy Chin i Afganistanu oraz częściowo w Pakistanie. Pamir znajduje się na "styku" Tien-Szanu, Karakorum, Kunlun i Hindukuszu Na terenie Pamiru znajduje się siedem tysięcy lodowców, których łączna powierzchnia wynosi ponad 7500 kilometrów kwadratowych. Średnia wysokość wynosi około 4000 m n.p.m. Pamir dzieli się na 3 rejony: Pamir Wschodni(Kaszgarski), Pamir Środkowy, Pamir Zachodni Najwyższym szczytem, leżącym w Pamirze jest Pik Komunizmu - (7495 m n.p.m.), poza nim znajdują się jeszcze tylko dwa szczyty siedmiotysięczne: Pik Lenina(7134 m n.p.m.) oraz Pik Korżeniowskiej(7105 m n.p.m.) Pik Niepodległości(dawniej Lenina) - 7134 m. n.p.m.  WSTĘP: Pik Lenina to trzecia najwyższa góra ZSRR, uważana za jedną z najłatwiejszych pośród swoich 7000 m n.p.m. "braci". Jednym z powodu, takiej opinii, jest fakt, że wierzchołek w ciągu roku osiąga wiele osób, liczonych nieraz w setkach. Należy jednak pamiętać, ze nie ma łatwych gór, szczególnie o iście himalajskich rozmiarach. Różnica wysokości miedzy bazą ABC a wierzchołkiem jest bardzo podobna, jak na najwyższych szczytach ośmiotysięcznych. Warto przypomnieć, że w 1992 roku w obozie II, podczas trzęsienia ziemi zeszła lawina, która porwała wszystkich 42 alpinistów tam przebywających - NIKT NIE PRZEZYL! Położenie. Góra położona jest na granicy Kirgizji i Tadżykistanu w rejonie nazwanym Zaałtajskim. Jednak wchodzenie na nią od strony Tadżykistanu jest mało popularne. Łatwiejsza i bardziej popularna droga jest odpowiedzi, na pytanie, tego większość planuje wyprawę od Kirgizji. Na niekorzyść Tadżykistanu przemawia fakt, ze jeszcze niedawno toczyła się tam, brutalna wojna cywilna, przez co nadano mu "zła reputację" Odnośnie niebezpieczeństw. Dzięki położeniu w Pamirze na terenie Centralnej Azji, pogoda znana jest raczej jako stabilna z duża ilością dni słonecznych Historia: Góra została odkryta w 1871 roku. 2 Pik Kaufmana - tak pierwotnie brzmiała nazwa góry, nadanej przez A.P.Fedczenkę. Nazwa jednak została zmieniona w 1928 roku, na tę, której ja używam - Pik Lenina. W tym tez roku, 28 czerwca, po raz pierwszy został on osiągnięty przez 3 Niemców(E. Allwein, E. Schneider, K. Wien), będących uczestnikami wyprawy radzieckiej pod patronatem Akademii Nauk ZSRR, której drugim celem było przeprowadzenie dokładnych badań tego rejonu. Nie ma, co ukrywać, ale w tamtym czasie było to wydarzenie bez precedensu, bowiem był to ówczesny "rekord wysokości" osiągnięty przez człowieka. Najfajniejsza jest jednak historia, jak dobrze nam znana, gdy Rosjanie w wyprawie czysto rosyjskiej, zdobyli szczyt(K. Czernuch, W. Abałakow, I. Lykin) w 1934 i potem twierdzili, ze ich wejście było pierwsze. Jednym słowem, nie uznali wejścia Niemców w 1928 r. DROGA: Osobiście wybrałem, najpopularniejsza drogę, drogę klasyczną, czyli drogę przez Pik Rozdielna, wiodącą następnie zachodnia granią. Za jej "wytyczenie" uznaje się rok 1934. Pik Korżeniowskiej - 7105 m n.p.m.  Położenie. Położony jest na południe WSTEP. Pik Korżeniowskiej jest trzecim, najwyższym szczytem w Pamirze po Piku Komunizmu i Piku Lenina oraz czwartym najwyższym w byłym ZSRR. Pierwotnie szczyt nazywał się Kul-Santalak.od granicy Tadżykistanu i Kirgizji i sąsiaduje z najwyższym szczytem Pamiru - Piku Komunizmu(mają wspólną bazę ABC). Odległość miedzy nimi, to zaledwie 13 kilometrów. Szczyt został odkryty w 1910 roku przez rosyjskiego geografa Mikołaja L. Korżeniowskiego, nazwanym przez niego na cześć jego żony - Eugenii Korżeniowskiej. Historia: Pierwsze wejście na szczyt miało miejsce w 1953 roku dokonał tego siedmioosobowy zespół pod kierunkiem Aleksieja S. Ugarowa, wchodząc północną ścianą. Szczyt został zdobyty po raz pierwszy w 1953 roku DROGA: Pik Somoni(Pik Komunizmu) - 7495 m n.p.m. do 1962 Pik Stalina, 1963 -98 Pik Komunizmu  WSTEP: Najwyższy szczyt Pamiru oraz całego byłego ZSRR i jest bliskim sąsiadem Piku Korżeniowskiej. Jak wszystkie szczyty siedmiotysięczne w Pamirze miał parę nazw. Pik Somoni najpierw nazywał się Pikiem Stalina(do 1962), a następnie Pikiem Komunizmu, aż do 1998 roku, od kiedy został przemianowany na obecną nazwę - PIKU SOMONI'ego na cześć założyciela Tadżykistanu - Ismaiła Somoniego. Położenie. Położony w Tadżykistanie. Pik Historia: Szczyt został odkryty w 1932 roku przez tadżycką ekspedycję kierowaną przez N. Gorbunowa, a już niecały rok póniej został zdobyty przez tadżycko-rosyjska ekspedycje pod kierownictwem Jewgienija M. Abałakowa(wschodnią granią). Pierwszego wejścia dokonał ówczesny kierownik w dniu 3 września 1933 roku. DROGA: Szczyt zamierzam zdobywać, aklimatyzując się na drodze Brodkina, która doczekała się pierwszego przejścia w 1968 roku. Wiedzie ona przez lodowiec Waltera, następnie granią Borodkina na Pamirskie Plateau, następnie przełęcz Duszanbe i Komunizmu. Chan Tengri- 7010 m n.p.m.(6995 m n.p.m.)  WSTEP. Chan Tengri nazywany jest także "małym K2" ze względu na bardzo podobną bryłę i właśnie dzięki temu, jest jednym z najpiękniejszych szczytów na ziemi. Kształt bryły przypomina piramidę i tak przedstawiają go na rysunkach małe dzieci. Chan Tengri jest drugim, najwyższym szczytem Tien Shanu. Podczas zachodów słońca, dzięki marmurowej skale, padające promienie słoneczne powodują, iż góra nabiera pięknego, czerwonego koloru. Kazachowie nazywają gorę KAN TAU co znaczy KRWARA GÓRA, w nawiązaniu do tego pięknego zjawiska. Nazwa Khan Tengri oznacza "PAN DUSZ", bądź w innym tłumaczeniu - "PAN NIEBIOS". Inne nazwy szczytu to: Chan Tangiri Shungu, Kan-Too Chokusu, Hantengri Feng. Położenie. Góra znajduje się na granicy Kirgizji i Kazachstanu oraz o tak zwany "rzut beretem" od granicy z Chinami i tym samym jest najbardziej wysuniętym na północ siedmiotysięcznikiem świata Historia: Chan Tengri to góra, dla której w literaturze używa się 2 rożnych wysokości: wyższej 7010 m n.p.m. i niższej 6995 m n.p.m. Rozbieżność 15 metrów wynika z faktu, iż rosyjscy geodeci umieścili trianguł na najwyższym stałym punkcie - czyli SKALE, a nie na lodzie czy śniegu. Jednak dzięki wiecznym śniegom i pokrywie śnieżnej na szczycie trianguł bez problemu można oglądać z góry - właśnie z wysokości 7010 m n.p.m. Po dziś dzień pozostaje kwestia sporna, której wysokości używać czy wysokości na której znajduje się trianguł czy najwyższego punktu, na którym się było(chodzi o czapę śnieżną, pokrywającą górę przez wszystkie pory roku) Szczyt po raz pierwszy został zdobyty w 1931 roku przez wyprawę pod kierownictwem Pochrebeckiego drogą przez Wschodnie Żebro Sojuza. DROGA: Pik Pobiedy 7439 m n.p.m.  WSTEP. Położenie. Historia: Szczyt zauważono przy okazji zdobywania innego strzelistego siedmiotysięcznika - Chan Tengri - w latach 30-tych XX wieku, jednakże ponad 10 lat później, w 1943 r. zdołano 'zmierzyć' (7439 m n.p.m.) i nazwać najwyższy wierzchołek tego nieznanego masywu. W epoce bitew o Stalingrad i Leningrad nie powinna dziwić nazwa - Pik Pobiedy ( z ros. Góra Zwycięstwa). Niemałe zdziwienie wywołał fakt, iż góra jest wyższa od Chan Tengri! To dlatego, że wierzchołek Pobiedy jest przez większość roku w chmurach! Historia dobywania szczytu jest o tyle ciekawa, że góra była atakowana zanim została odkryta. Już w 1938 roku miała miejsce pierwsza próba wejścia na te górę - dotarto do wysokości 6930 m. Góra została zdobyta w 1956 roku przez wyprawę poprowadzona przez słynnego rosyjskiego Alpinistę W. Abałakowa. Jednak dopiero w latach dziewięćdziesiątych dała rzeszom alpinistów z Zachodu dostęp do tego sanktuarium i kuźni rosyjskiego alpinizmu'. Pierwsze wejście zimowe miało miejsce w 1992 roku. I co ciekawe: od czasu, gdy 'nowo' odkryta i nazwana góra doczekała się pierwszych zdobywców w 1956 roku, aż do tej chwili obecnej nie przedawniło się rosyjskie przysłowie: nie ważne czy byłeś na Evereście 'ważne, którą drogą wszedłeś na Pobiedę'. Sama statystyka: na 300 zdobywców 100 ofiar - którą Pobieda bije' wiele lub zgoła większość ośmiotysięczników, każe z szacunkiem spoglądać na tę 'tępą górę'. Oprócz trudności technicznych Pobieda 'oferuje' specyficzną pogodę, której odpowiednikiem w języku ludzi morza byłby Horn. Leży ona, bowiem na styku potężnego zlodowacenia Tien-Szanu (m.in. od północy towarzyszy' jej masywowi drugi, co do wielkości lądowy lodowiec świata Engilczek Płd.) i jeszcze większych obszarów pustynnych Takla Makan. W nieliczne dni błękitu widać nad granią huraganowe wręcz wiatry. DROGA: KARAKORUM HIGHWAY Na przełomie lat 60 i 70 Pakistan i Chiny podjęły się, największego od czasów wybudowania piramid egipskich, wyzwania inżynierskiego - wybudowania drogi łączącej oba kraje, biegnącej przez cztery pasma górskie - w tym trzy najwyższe na świecie - Himalaje, Karakorum i Hindukusz oraz Pamir. Budowa została ukończona w 1980 roku, a oficjalna inauguracja odbyła się w sierpniu 1982 roku. Otwarcie dla ruchu turystycznego nastąpiło dopiero w 1986 roku. Obecnie Karakoram Highway (KKH) jest jedną z większych atrakcji północnego Pakistanu i południowo-wschodnich Chin. Najlepszym sposobem odwiedzenia tej wspaniałej drogi jest rower. Daje on możliwość wolnego i spokojnego podziwiania przepięknych widoków, oraz - co chyba najważniejsze - pełnego "wczucia się" w atmosferę mijanych miejsc. |
||
|